Xè pasà pì de sesant’ani……..
in Comarolo ghe jera on brao fornaro,
ve lo ricordarì l’Archimede Furlani
par ilo a gò on ricordo propio caro…
De sera, che la stajon fuse cativa o bona,
col saco vodo so ‘na spala el partia pian pian
pa ‘ndare su in Conco da la Ninona
a laorare tuta la note par fare el pan
E la matina presto el tornava casa straco
dò pal buale col paso gaiardo
e sola schena el gheva ‘sto gran saco
pien de pan fresco,
‘ncora caldo
Chi no ‘l se lo ricorda col pasava
el bon profumo ch’el asava indrio,
dò intele boteghe i lo spetava
e i putei pa strada i ghe coreva drio
Ciope tonde, corni, mantoane
‘na grosta de oro e
‘na molena bianca e fina….
che consolasion par la nostra fame
a quel’ora de meda matina
pan-formaio…pan- buro e sucro..pan-bioto…
pan e vin…pan e fighi…pan e ua…
pan fresco…pan vecio…pan biscoto…
e le fregole del pan, tuxiti, no bisogna trarle via!
Par tuto quel bon pan che te ghè fato
con pasion e tante fadighe da patire,
caro Santolo Archimede
un grasie de cuore te lo vojo dire
(settembre 2012)
Note: la S in grassetto si pronuncia marcata ma non doppia
la X si pronuncia come esse dolce
Nessun commento:
Posta un commento