domenica 17 gennaio 2010

El pan del santolo Archimede

Il profumo ed il gusto di quel pane, che sento come quand'ero bambina, mi fanno ricordare con nostalgia ed affetto il fornaio di quell'epoca (anni '50), mio Santolo perchè aveva tenuto a battesimo mio fratello Piergiorgio Pezzin.


Xè pasà pì de sesant’ani……..
in Comarolo ghe jera on brao fornaro,
ve lo ricordarì l’Archimede Furlani
par ilo a gò on ricordo propio caro…

De sera, che la stajon fuse cativa o bona,
col saco vodo so ‘na spala el partia pian pian
pa ‘ndare su in Conco da la Ninona
a laorare tuta la note par fare el pan

E la matina presto el tornava casa straco
dò pal buale col paso gaiardo
e sola schena el gheva ‘sto gran saco
pien de pan fresco,  ‘ncora caldo

Chi no ‘l se lo ricorda col pasava
el bon profumo ch’el asava indrio,
dò intele boteghe i lo spetava
e i putei pa strada i ghe coreva drio

Ciope tonde, corni, mantoane
‘na grosta de oro e  ‘na molena bianca e fina….
che consolasion par la nostra fame
a quel’ora de meda matina

pan-formaio…pan- buro e sucro..pan-bioto…
pan e vin…pan e fighi…pan e ua…
pan fresco…pan vecio…pan biscoto…
e le fregole del pan, tuxiti, no bisogna trarle via!

Par tuto quel bon pan che te ghè fato
con pasion e tante fadighe da patire,
caro Santolo Archimede
un grasie de cuore te lo vojo dire 

(settembre 2012)


Note: la S in grassetto si pronuncia marcata ma non doppia
la X si pronuncia come esse dolce
 


Nessun commento: